hayırlı işler

Bugün size bir anımı anlatacağım. Anı dediğime bakmayın aslında ilk defa başkasına anlatmış oluyorum bunu. Zaten önemli bişey değil, anıdan çok bir tespit gibi algılanabilir.

Bilenlerbilir alsancak'ta excalibur müzik market diye ufak bir mekan vardır, kısaca tabir etmek gerekirse burası bir metalci dükkanıdır. Bu ufak dükkanın büyük bir de sahibi vardır, motorlu şişman amca.

Günlerden bir gün ben bu dükkanda ufak bir alışveriş yaptım. Ardından motorlu şişman amcaya "hayırlı işler" diledim. Adam güldü dalga geçer gibi bişeyler söyledi net hatırlamıyorum. Sanırım kendini inançsız, allaha ve türevlerine karşıt biri olarak konumlandırıyor ve bunu davranışlarına yansıtıyordu. Bunu nerden anladım bilemem. Aynı algılama ekseninde 'hayır' kelimesinin de dini bir kavram olduğu ilk defa o gün geldi aklıma. Hoş, bundan emin değilim hala ya.. sonradan çok düşündüm din işlerine yakın esnaf, müşteri kesimi hayırlı işler diler de diğerleri kolay gelsin deyip geçer mi diye? gerçi iddiaya girerim kimse bunu düşünüp günlük hayatta kullanılan bu iki kelimeyi irdelememiştir. Ben de irdelemedim, tüm bu yazdıklarım beynimin çok arka planında arada bir sinek vızıltısı gibi vuku buldu sadece.

Öte yandan dilin bu tarz incelikleri üzerinde kafa yormaktan zevk aldığımı farkettim. Ne tarz incelik, ne inceliği diye bakabilirsiniz gerçi yazıma; sebebi tam olarak anlatamamış olmamdır. Gerçi yazının maksadı ufak bir anıyı ufak bir tespitle vermekti zaten, dilin incelikleriyle ilgili olsa elbette anlamsız olacaktı.

Neyse yahu, çorba oldu. hadi eyvallah, hayırlı işler, aleyküm selam, inşallah, maşallah, amin.