Vay be!
Bunu da görecektik demek ki... Hep hayal gibi gelmişti Metallica'yı canlı izleyebileceğim. Değilmiş demek ki. Şimdi hayal gibi gelen milyon tane şeyin de gelecekte sıradan bir olay haline gelmesini görebilirim umarım ne diyeyim.
Bu konserle ilgili bir yazı yazmayacağım bu sefer. Zira konseri izledikten sonra klavyesine sarılan binlerce insandan daha özel bir duygu yoğunluğuyla ortaya çıkartılmış, diğer yazılmış-çizilmiş olanlardan farklı bir şey çıkarabileceğimi sanmıyorum. Benzerinden tonla olan bişey için de boşuna emek harcamaya değmez gibi. Ayrıca üşeniyorum yani gayet.
Bişeyler yazmak yerine kendi çektiğim fotoğrafları koyayım bu sefer direkt. Yoksa diğer türlü yazının hiç bir kişiselliği kalmayacak...
Heyecanlı bekleyiş sırasında etraftan görüntüler,
ve sahnede metallica...
Sahne iyi güzel hoştu. Fevkalade büyüklükte bir ekrana sahipti hemen arkasında falan. Ancak olması gerekenden alçaktı. Bir metre kadar daha yüksekte olsa iyi olurmuş. Bu da organizasyonun bir diğer falsosu (çok var...)
Susuzluğa dayanamadım, arkalara kaçtım bir süre sonra...
Alev makineleri gürülderken. Fotoğrafın çekildiği noktayı bile ısıtıyordu o alevler. Yakınlarda olanlar epey bir yandılar.
Ve konser biter... Kapıdan çıkmadan hemen önce de bu kareyi çekiverdim.
Playlist'i de sıkıştıralım şuraya:
ecstacy of gold
creeping death
for whom the bell tolls
harvester of sorrow
ride the lightning
sanitarium
leper messiah
and justice for all
no remorse
fade to black
master of puppets
whiplash
nothing else matters
sad but true
one
enter sandman
---
last caress
motorbreath
seek and destroy
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder